ITSASLABARREKO ETXEA

Idazlea: Miren Agur Meabe Plaza
Argitaletxea: Aizkorri
Argitalpen data: 2001

        Joana 16 urteko neskatila bat da, eta  Garraitzetan bizi da. Nahiko gustuko du bakardadea eta uda garaian itsaslabarrera  joaten da lasaitasun bila. Itsaslabarrean, bere koaderno morean, bizipenak; gertakizunak…. idazten ditu bertan. Inguru hartan, etxe zahar bat dago, eta berekiko jakin-mina du. Amonarengana jotzen du hainbat datu lortzeko, etxearen jabeak Lope de Solaizeta direla eta denbora nahikotxo igarotakoan sute baten ondorioz jabeak hilko direla esango dio. Egun batean bertara sartu eta koadernoa galduko du.

Joana, Alain izeneko mutiko batez “maiteminduta” egongo da. Alainekin egoteko lehenengo aukera izanik, itsaslabarreko etxera sartuko da, koadernoa aurkitzeko aitzakia jarriz. Bertan bi emakumerekin topo egingo dute, eta haiek etxearekiko beste hainbat istorio kontatuko dizkiete. Egun batean barruan daudelarik, sute batek harrapatuko du etxea. Zer gertatuko da Joanarekin? Eta Alainekin?

               Liburu hau nahikotxo gustatu zait, irakurketa nahiko erraza egin zaidala esan dezaket eta liburuak irakurtzera bultzatu nauela esan dezaket. Nahiko erakargarria da, eta oso erraza da historiaren haria jarraitzea. Irakurtzerakoan, “adikzio” txiki bat bezala eragiten du liburuak, izan ere intrigatuta mantentzen dizu momentu oro eta nik behintzat ez nuen espero edo aurreikusten liburuan zehar gertatzen dena. Liburua nahiko misteriotsua da, baina misterioa izateaz gain, badu amodio kutsu bat ere. Joanaren lehenengo amodioa baita eta harentzat gauza berri bat baita.

Amara Bernalte