Kritika

IZENBURUA: Nur eta altxorraren kutxa

AUTOREA: Toti martinez de Lezea

ILUSTRATZAILEA: Ivan Landa

ARGITALETXEA: Erein

URTEA: 2015

Uda da, eta Nur apuntatu den udalekua hondartzara joango da, baina arratsalde eguzkitsu horretan ez dira olatuak ageriko, beraz monitoreak paddle surf egitea erabakiko du. Nurri inoiz ez zaio asko gustatu kirol hori, berak beti nahiago izan duelako olatuekin jolastea. Unai, Iker eta Sandrarekin osatuko du paddle surf taldea, eta haien artean hitz egiten, Orgoñoko lurmuturrera joan nahi dutela ikusiko dute. Itxurarengatik, hainbat gauza daudela dirudi: krokodiloak, pirañak, munstroak…. Nurrek beti pentsatu izan du bertan hainbat altxor egongo direla, beraz, taldekideekin hitz egin ostean…

Zer egingo du Nurrek? Lurmutur horretara joango da? Altxorrik aurkituko du?

Egia esanda, niri liburu hau ez zait asko gustatu. Niri betidanik gustatu izan zaizkit asko Nurri buruzko liburuak, baina oraingo honetan, pixka bat astuna egin zait liburu hau irakurtzea. Beste aldetik liburua irakurtzeko erraza da, eta erabiltzen duen letra motarekin gehiago.

 Teresa Alvarez

2016/09/15