Kritika

Egilea: Miren Agur Meabe

Izenburua: Itsaslabarreko etxea

Argitaletxea:  Aizkorri                       

Urtea: 2001

                                                                                                                                                          

Joanak, hamasei urte zitueneko uda gogorarazten du liburu honetan. Kostaldeko herri txiki batean biz da eta udako ordu gehienak herriko itsaslabarrean emango ditu bere koaderno morean gertatutakoak idazten. Koaderno more horretan zehar Alain eta bere maitasun istorioa, itsaslabarreko etxearen misterioa, bere amonaren kondairak, herriko jaiak… kontatzen joango da. Baina gutxien uste duenean bere  bizitzako momentu goxo eta zoriontsuenak, amets  beldurgarri eta jasanezin bihurtuko dira. Gai izango da Joana bere bizitzako momentu horiek atzean utzita aurrera ateratzen?

             Nire ustez liburuaren ideia oso ona izan arren gaian gehiago sakontzea falta zaio, izan ere, oso gainetik kontatzen du eta ez du dena ondo barneratzeko denborarik ematen. Hasieran istorioa apurka kontatzen hasi arren amaieran dena bizkorregi kontatzen du. Nire iritziz,  errez irakurtzen den liburuetako bat da eta istorioa bera oso gustukoa izan dut. Baina hala eta guztiz ere amaiera ez da nire gustukoa izan. Dena den, guztia kontuan hartuta, nik irakurtzera animatzen dut, istorioak berak irakurketa bat merezi duelako.

Kattalin Garaizabal
2015eko azaroaren 9a