Pernando amezketarra(kritika)

PERNANDO AMEZKETARRA

Idazlean: Joxan Ormazabal Berasategi

Editoriala: Elkar
Lehen argitapena: 1981

Pernando Amezketako baserri batean bizi den protagonista da, hainbat abere izango ditu Pernandok. Herri guztiak ezagutuko du Pernando bere izaeragatik. Bertsoak abestea gustatuko zaio. Baserritar guztiak ahaleginduko dira Pernando txarto uzten, baina orain arte inork ezin izango dio berari bromarik egin, denerako du erantzuna, batzutan bertso modura erantzungo dizu. Pernando oso mutil abila da, berak nahi duen guztia lortuko du. Amezketarrak ez du dirurik poltxikoetan, eta egunero bazkalduko du musutruk. Emaztea kokoteraino dago berataz, ez delako batere txukuna. Pernando, egunero dabil bazkari bila, normalean beti erretorearengana edo jatetxeren batera joango da bazkari bila, baina beti musutruk bazkaltzea lortuko du. Zor askoko mutila da, baina ez dio asko axola. Modu batera edo bestera zorrak kentzea lortzen du. Inork lortuko al du behingoz Pernando txarto uztea? edo zorrak ordaintzea?

Esan beharra dago oso liburu gomendagarria dela, umorezko liburuak gustatzen bazaizkizu hau da egokiena. Gainera oso ulergarria da, hitz batzuk ulertuz gero azpian batueraz jarrita dituzu, hortara liburua ondo ulertzen da. Gainera “kapituluak” oso laburrak dira, horrela errezagoa egiten da irakurtzea. Errez irakurtzen den liburu bat da. Niri gehien gustatu zaidan pasadizoa “juizioarena” izan da, hor baben eta arrautzen harteko konparazioa egiten du juizioa irabazi zezan.